Ieder hondenras heeft een rasstandaard. Dit zijn een aantal regels die beschrijven hoe de ideale hond eruit zou zien. Dit omvat niet alleen de uiterlijke vertoning van de hond, maar ook karakteristieke eigenschappen en bijzonderheden. Bij honden wordt de rasstandaard volgens vaste afspraken opgesteld door de officiële rasvereniging in het land van oorsprong. In onderstaande tekst gaan we dieper in op de rasstandaard van de Rhodesian Ridgeback.

Rasstandaard Rhodesian Ridgeback Algemeen

Een volwassen Ridgeback is een sterke, behendige en actieve hond en kan dankzij zijn enorme uithoudingsvermogen flinke snelheden behalen. Hij is lenig en wendbaar, wat behoorlijk uniek is voor zo’n groot hondenras.

Bijzonderheden

De Ridgeback heeft zijn naam te danken aan zijn ‘’ridge’’, een streep op zijn rug. Deze valt erg op omdat de haren in tegengestelde richting groeien. De ridge begint direct achter de schouders en loopt door tot de heupen. De ridge moet volgens de rasstandaard duidelijk zichtbaar zijn, symmetrisch zijn en de rand mag twee identieke kronen hebben die recht tegenover elkaar liggen. De kronen mogen zich niet lager bevinden dan eenderde van de ridge. Een goede gemiddelde breedte van de ridge is vijf centimeter, gemeten direct achter de kronen.

Het hoofd

Het hoofd is tamelijk lang, de schedel vlak en vrij breed tussen de oren. Het hoofd moet in rust vrij zijn van rimpels. De neus is zwart of bruin en in verhouding met de kleur van de vacht. De snuit is lang en diep, met stevige kaken. De lippen dienen goed gevormd te zijn en goed om de kaken te sluiten.

• Ogen. De ogen staan op een matige afstand van elkaar en dienen rond en helder te zijn. Ze geven de hond een intelligente uitstraling. Ook dient de kleur van de ogen in harmonie te zijn met de vacht. Bij donkere ogen hoort een zwarte neus, bij amberkleurige ogen een bruine neus.
• Bek. Stevige kaken met een compleet schaargebit. De tanden dienen goed ontwikkeld te zijn, vooral de hoektanden.
• Oren. De oren zijn hoog aangezet, middelmatig van grootte, vrij breed in de basis maar geleidelijk uitlopend in een ronde punt. De oren dienen dicht tegen het hoofd te staan.
• Nek. De nek zou vrij lang moeten zijn, sterk en vrij van keelhuid.

Het lichaam

In de rasstandaard van de Rhodesian Ridgeback staat dat de borst niet te breed mag zijn, maar wel diep en ruim. De ribben zijn matig gewelfd, maar niet zo rond als een hoepel. De Ridgeback dient een sterke rug te hebben en gespierde, licht gebogen lendenen.

• De voorhand. De schouders moeten hellend, droog en gespierd zijn. De voorbenen dienen recht te staan en voorzien te zijn van goed ontwikkelde botten. De ellebogen staan tegen het lichaam aan.
• De achterhand. De achterbenen moeten gespierd zijn, met een droge definitie. De achterhand dient goede hoekingen te vertonen de spronggewrichten zijn laag geplaatst.
• Voeten. De voeten moeten compact zijn, met goed aangesloten tenen die goed zijn gebogen. De voetzoolkussens dienen rond en elastisch te zijn, met haar tussen de tenen ter bescherming.
• Staart. De staart is sterk en breed in de aanzet en loopt geleidelijk af in een punt. De staart dient van middelmatige lengte te zijn en mag niet te hoog en niet te laag zijn aangezet. De staart heeft een lichte welving naar boven maar is nooit gekruld.

Vacht & kleur

De vacht van een Ridgeback is kort, dicht en glanzend van uiterlijk. De vacht mag niet wollig of zijdeachtig zijn. De vacht dient een kleur te hebben van licht- tot roodtarwe. Een beetje wit is toegestaan op borst en tenen, maar overmatige witte haren op buik en borst zijn niet wenselijk. Een donkere snuit en oren zijn toegestaan, maar overmatige zwarte haren zijn ook ongewenst.

Grootte & gewicht

Een volwassen Ridgeback is behoorlijk groot. De gewenste schofthoogte voor een reu ligt tussen de 63 en 69 centimeter. Voor een teef is dit tussen de 61 en 66 centimeter. Een reu zou 36,5 kilo moeten wegen, een teef 32 kilo.

Opmerkingen

Een reu dient twee testikels te hebben die volledig in het scrotum moeten zijn ingedaald. Ieder verschil of afwijking in voorgaande punten van de rasstandaard van de Rhodesian Ridgeback, dient gezien te worden als een fout en dient dan ook op basis van de afwijking beoordeeld te worden.