Wat is schijnzwangerschap ”schijndracht” en hoe is het ontstaan?

Er bestaan enorm veel hondenrassen maar ze hebben allemaal dezelfde voorvader. De wolf. Wolven leven in roedels, iedere roedel heeft een alphateefje nodig. Zij is het hoogste in rang onder de wolvinnen en heeft daarom het voorrecht om nestjes te krijgen. Eenmaal ze geworpen heeft wordt er van de andere wolvinnen verwacht dat zij voor deze pups zullen zorgen (schijnzwangerschap) alsof het hun eigen welpen zouden zijn. Het alphateefje moet immers terug op krachten kunnen komen om het volgende nestje te kunnen dragen. Daarom worden de andere wolvinnen schijnzwanger. Dit zorgt ervoor dat ze in staat zijn melk te geven aan de welpen en hun op te voeden als hun eigen jongen.

De schijnzwangerschap van een hond is dus niets uitzonderlijk. Het is een overblijfsel van hun voorouders en hoewel het momenteel geen nut meer heeft, omdat honden niet in roedels leven, kan het te pas of te on pas voorkomen. Een teefje kan tussen de 6 en 12 maanden oud, voor de eerste keer loops worden en vanaf dan zijn ze vatbaar voor een schijnzwangerschap. Voor sommige honden is dit een lastige periode bij anderen kan het onopgemerkt voorbij gaan.

Wat zijn de symptomen van een schijnzwangerschap bij een hond?

Een schijnzwangerschap bij een hond is pas mogelijk na de eerste keer dat ze loops geweest zijn. Een gesteriliseerde hond kan niet meer schijnzwanger worden. Bij een bevrucht teefje zal na de periode van loopsheid, de progesteron spiegel beginnen stijgen. Hierdoor beginnen de melkklieren te werken en groeit haar moederinstinct, bij een schijnzwangerschap gebeurt net hetzelfde. Dit hormoon neemt in normale omstandigheden terug af na de bevalling.

Het eerste symptoom is een verandering in het gedrag van het teefje.

• Ze worden doorgaans wat onrustig en minder actief.
• Hun levenslust daalt.
• Ze vertonen soms nesteldrang. Dit is herkenbaar wanneer ze speeltjes, sokken, pantoffels naar hun mand blijven brengen. Deze spullen zijn voor hun ‘hun jongen’ op dit moment.
• Beschermgedrag, ze kunnen agressief reageren als ze denken dat ze hun ‘jongen’ moeten beschermen.
• Ze trekken zich meer terug en maken soms ook soorten ‘holletjes’.
• Hun eetlust neemt af en ze willen minder naar buiten.
• Sommige teefjes worden ook heel aanhankelijk als ze schijnzwanger zijn en gaan meer zeuren.

Naast hun gedrag kan je een schijnzwangerschap bij een hond ook herkennen aan lichamelijke veranderingen.

• Het gewicht neemt toe.
• De melkklieren vergroten.
• Het kan gebeuren dat ze zelfs kleine hoeveelheden melk produceren en soms ook moeten overgeven.
• Door het vergroten van de melkklieren gaan ze soms te veel likken aan hun tepels wat kan leiden tot infecties.

Het is dus heel belangrijk om je hond goed in de gaten te houden en op deze puntjes te letten wanneer je vermoedens hebt van een schijnzwangerschap. De symptomen zullen gemiddeld 10 tot 30 dagen aanwezig blijven.

Wat kan je hier zelf tegen doen?

Wanneer de eerste symptomen zichtbaar worden en je een echte zwangerschap al met zekerheid kan uitsluiten is de beste oplossing voor dit probleem:

• Afleiding. Je kan best het abnormale gedrag gewoon negeren en spelen met je hond wanneer de nesteldrang naar boven komt.
• Veel activiteiten buitenhuis kunnen haar het beste afleiden.
• Er bestaan ook enkele homeopathische middeltjes die je hond meer innerlijke rust geven en haar wisselende stemming verminderen.

In de meeste gevallen gaat het vanzelf over na enkele weken. Wanneer het teefje niet wordt gesteriliseerd zal de schijnzwangerschap waarschijnlijk terugkomen na iedere periode van loopsheid.

Wat kan je beter niet doen?

• Aai best een tijdje niet over haar buik of tepels. Dit kan de melkproductie stimuleren of de tepels doen ontsteken. Dit kan je zien wanneer het weefsel rond de tepels rood, warm en pijnlijk lijkt.
• Wanneer ze speeltjes en sokken naar haar mand draagt laat je deze best liggen. Deze terug wegnemen zal haar niet helpen, alleen nerveuzer maken.
• Wanneer je hond komt zeuren op een zielige manier kan je haar best geen aandacht geven. Ook al wil je haar van nature gerust stellen, ook hier zal je haar niet mee verder helpen.

Welke behandelingen zijn er?

Als het teefje veel last heeft van de schijnzwangerschap en de gewone oplossingen niet lijken te helpen kan je best de dierenarts raadplegen. Zij kunnen door een echografie met zekerheid bevestigen dat het teefje niet bevrucht is. De dierenarts mag medicijnen voorschrijven met het hormoon prolactine, dit remt de symptomen af. Als laatste optie kan er ook besloten worden om het teefje te steriliseren. Hierdoor wordt ze niet meer loops en zal het dus ook niet meer voorvallen.

De schijnzwangerschap bij een hond is zeker geen noodgeval maar kan wel beter in de gaten worden gehouden. Het ene teefje zal er minder last van hebben dan een ander maar wanneer je hond te veel stress ervaart kunnen er andere aandoeningen ontstaan zoals knobbeltjes of suikerziekte. Wanneer de schijnzwangerschap te lang duurt kan dit leiden tot een baarmoederontsteking en kunnen er ook melkklier tumoren ontstaan. Ga bij twijfel dus zeker eens langs bij dierenarts.

Kan je schijndracht bij honden voorkomen?

Het is niet mogelijk om een schijnzwangerschap te voorkomen, het is deel van een natuurlijk proces dat terug gaat tot hun voorouders. De enige mogelijke oplossing is dus het verwijderen van de eierstokken zodat de hond niet meer loops kan worden. Je mag nooit je hond laten steriliseren tijdens de schijnzwangerschap. Dit zal de prolactine spiegel net terug doen stijgen en de symptomen verergeren. Wacht dus tot je iedere twijfel kan uitsluiten samen met je dierenarts. Ben je niet van plan je teefje te laten dekken, kan haar dus best laten steriliseren uit voorzorg en om andere complicaties te voorkomen.